کتاب آموزش کاربردی زبان بدن

معرفی کتاب آموزش کاربردی زبان بدن

کتاب آموزش کاربردی زبان بدن نوشته‌ی محمدحسین فردوسی، عادل شیرازی و عارف شیرازی، درباره‌ی ارتباط غیر کلامی و اهمیت به کارگیری آن در زندگی روزمره و کاری است.

در این اثر چگونگی خواندن زبان بدن دیگران و همچنین به کارگیری آن را در تعاملات و ارتباطات خود می‌آموزید. در انتهای هر فصل کتاب تمرین‌های عملی جهت فراگیری و بهبود مهارت‌های زبان بدن ارائه شده است. موضوعاتی که در این اثر مورد بررسی قرار گرفته‌اند شامل: تفاوت‌های فرهنگی، برخوردهای روزانه، جذابیت شخصی، زبان بدن در محیط کار، تماس چشمی، حالات چهره، صحبت با سر، ژست‌ها، حالت و وضع بدن، فضا و جهت‌گیری شخصی، تماس جسمی، شکل بدن و ظاهر، زمان و زمان‌بندی، نشانه‌ها، واژگان و نقش زبان بدن در موفقیت است.

زبان کلید ارتباطات است. شاید تصور کنید که این مسئله به معنای صحبت کردن باشد اما بیش از 90 درصد از آنچه که شما با دیگران تبادل می‌کنید به صورت خاموش و بدون گفتار است. شما از‌ طریق تماس چشمی، حالت صورت، ژست، حالت بدن و انواع مختلفی از صداها و دیگر نشانه‌های حسی، حالات خود را به دیگران بروز می‌دهید.

این زبان بدن است که شما تمام مدت از آن استفاده می‌کنید و در بیشتر مواقع متوجه نمی‌شوید که در حال استفاده از این نوع ارتباط هستید. شما استفاده از آن را در زمان کودکی می‌آموزید یعنی درست زمانی که یاد می‌گیرید تا زبان مادری خود را با فراگیری واژگان و معنای آن‌ها از والدین و اطرافیان‌تان بیاموزید. اما تفاوت در این جاست، در حالی که اشتباهات در زبان صحبت شده معمولاً تصحیح می‌گردند اما اشتباهات زبان بدن ممکن است نادیده گرفته شوند و یا اینکه به اشتباه تفسیر گردند.

بنابراین شما ممکن است رشد یابید، بدون اینکه متوجه شوید ارتباطات‌تان به صورت نامناسب و یا غیر موثر صورت می‌گیرد و همین مسئله دلیل نگارش این کتاب است. این نشانه‌ها و علائم، اطلاعاتی را درباره‌ی انگیزه‌ها، اهداف و احساسات شما انتقال می‌دهند. شما از زبان بدن برای انتقال انواع مختلف پیام‌ها و معانی استفاده می‌کنید و بیشتر شما این فرایند را قطعی در نظر می‌گیرید و هرگز متوجه این مسئله نمی‌شوید که این ارتباط نه به صورت خودآگاه بلکه در سطحی ناخودآگاه صورت می‌گیرد.

یک دقیقه در مورد آن بیاندیشید؛ به اشاره چشم، چشمک زدن، تأیید با سر، آه و ناله، چه تعداد از این موارد را شما به صورت آگاهانه در ارتباطات خود به کار می‌گیرید؟ نکته این است که زبان همیشه نبایستی در قالب واژگان باشد تا معنا و منظور شما توسط دیگران درک گردد. شیوه‌ای که شما از بدن خود برای تأکید، نشان دادن، اطلاع‌رسانی، توضیح و یا حتی تغییر استفاده می‌کنید مانند نقطه‌گذاری گرامری است و بدون آن معنا و تأکید از بین می‌روند.

جملات برگزیده‌ی کتاب آموزش کاربردی زبان بدن:

– لبخند بزنید تا دنیا به شما بخندد.
– درنهایت زبانی را فرا خواهید گرفت که کمتر کسی به آن مسلط است!
– مهم‌ترین زمان در هنگام ملاقات دو نفر 5 دقیقه اول دیدارشان می‌باشد.
– چشم‌ها همه چیز را نشان می‌دهد: تفکر دیداری شنیداری و بررسی احساسات.

در بخشی از کتاب آموزش کاربردی زبان بدن می‌خوانیم:

چشم‌ها حقیقتاً حیرت‌انگیزند، آن‌ها چیزهایی به ما می‌گویند که ممکن است هرگز از طریق صحبت منتقل نشوند آن‌ها فریبنده، قدرتمند، گمراه کننده، گیج کننده، نکوهش‌گر، حمایت کننده و عاشق هستند و نیت ما را در ارتباطات چهره به چهره دربرمی‌گیرند. ضرب‌المثل معروف می‌گوید یک نگاه تنها می‌تواند حرف‌های بسیاری داشته باشد. زیرا در یک نگاه سریع، ما متوجه چیزهایی می‌شویم که واژگان نمی‌توانند آن‌ها را منتقل کنند. تماس چشمی احتمالاً قوی‌ترین ابزار ارتباطی‌ست که ما در اختیار داریم و قدرت چشمان در شدیدترین حالت آن، زمانی ا‌ست که دو نفر به یکدیگر مستقیماً نگاه می‌کنند و به چشمان هم خیره می‌شوند.

تجارب نشان داده‌اند که کودکان به صورت ویژه به نقاشی چشم‌ها دقیقاً به همان شیوه چشمان خود پاسخ می‌دهند و این مسئله نشان می‌دهد که از همان سنین اولیه آن‌ها چشمان دیگران را به شکل قابل توجهی جالب می‌دانند. آن‌ها به دوایری که شبیه چشم هستند نیز واکنش نشان می‌دهند، زیرا از طریق آن‌هاست که می‌توانند اولین تماس خود را با دیگران برقرار کنند. شاید این مسئله به این خاطر است که چنین واکنش‌هایی غریزی هستند و به الگوهای اساسی بقاء مرتبطند که بر پایه آن کودکانی که با تماس چشمی توجهات را به خود جلب می‌کنند شانس بالاتری برای تامین نیازهایشان دارند. تردیدی وجود ندارد زمانی که ما در حال رشد هستیم می‌آ‌موزیم که زمانی بزرگ‌تری به ما نگاه می‌کند رفتار نامناسبی نداشته باشیم.

از آن جایی که تماس چشمی بین کودکان و بزرگسالان، زنان، مردان، درون‌گرایان، برون‌گرایان و غیره متفاوت است، هرگونه تلاشی برای تفسیرشان بایستی در زمینه خاص آن‌ها لحاظ گردد. حتی زمانی که افراد به صورت تلفنی مکالمه دارند، نمی‌توانند یکدیگر را ببینند. الگوهای حرکات چشمی مشابه ارتباطات چهره به چهره است. در این معنا چشم‌ها به صورت موثری، پنجره‌ای به روی روح در نظر گرفته می‌شود و می‌توانند به ما چیزهای زیادی درباره کار درونی اذهان‌مان بیاموزند.